- 17 May 2020, 21:54
#3745
Karen Faye'nin makalesi
“Öldüğünü düşünmüştüm”
“Michael Jackson bir yardım konseri sırasında düştü”
27 Haziran 1999’da Münih Olimpiyat Stadı’nda, Michael Jackson şarkı söylerken üstünde
bulunduğu köprü yıkıldı ve yaklaşık 50 metreden yere düştü. Düzenlediği Michael ve
arkadaşları yardım konseri için inşa edilen “Bridge of No Return”--“Geri dönüşü olmayan
Köprü” mülteci çocukları simgeliyordu. Köprünün Jacskon’ın performansı sırasında açılması
gerekiyordu fakat beklenenden çok erken ayrıldı ve Michael çevre bilincinin üzerinde duran
şarkısı “Earth Song”’u söylerken, köprünün orta bölümü sahne çukurunun içine düştü.
Kendine özgü cesaretiyle Jackson, beklenmedik kazayı geçiştirdi ve 62,000 hayranına
performansını sunmaya devam etti.Gösteriden sonra birkaç sıyrık ve küçük yanık şikayetiyle,
Münih’te bir hastaneye götürüldü.Jackson’ın talihsizliğine rağmen,geliri Nelson Mandela
Çocuk Fonu, Kızıl Haç ve UNESCO bağışlanacak olan sekiz saatlik yardım konserinde 1.6
milyon dolar toplandı.
Olayla ilgili Jackson’ın makyözü Karen Faye tarafından yazılan makale:
Öldüğünü düşünmüştüm by Karen Faye
Michael , Uluslararası Kızıl Haç, Nelson Mandela Çocuk Fonu ve UNESCO yararına iki
yardım konseri afişi hazırlattı. “MICHAEL JACKSON AND FRIENDS”- “Michael Jackson
ve Arkadaşları”
Listedeki müzisyenler ve beraberindekilerle ilk konserin düzenlendiği Seul’den Münih’e
kiralanmış bir uçakla uçtuk. Mükemmel bir uçuştu,çünkü zamanımızın çoğunu herkesle
tanışarak geçirdik.Dünya’nın her yerinden müzisyenler bulunuyordu.
27 Haziran 1999’da öğleden sonra Michael’ın akşamki şovunu hazırlamak için Münih
Olimpiyat Stadyumu’na vardık.Michael ikindiye doğru Andrea Bocelli’yi tanıttı.Güneş
batıyordu.Karanlık alanın tüm havasını değiştirdi.Sıcak bir yaz akşamıydı.Kalabalık,tüm gün
diğer müzisyenler tarafından verilen performanslarla oldukça eğlenmişti: Luther
Vandross,The Kelly Brothers,Ringo Starr...fakat seyirci Michael’ı bekliyor
görünüyordu.Heyecan giderek katlanıyordu.
Michael Jackson, Michael Bush ve ben son dakikaları soyunma odasında bazı detaylar
üzerinde tartışarak geçirdik.Uzun bir kontrol listesi:Mikrofonlar,kablolar,gardolap
değişiklikleri,havlular,şarkı listeleri, buz, gatorade, fanlar, gres boyaları, pudra.Işık yoğunluğu
düşürülürken, Michael ısınma amaçlı gerinme hareketleri yaptı.
Kalabalığın bizden neler beklediğini önceden sezebiliyordum. Michael’ın görünmesi bile
kalabalıkta heyecan yarattı.Perdenin arkasından seyirciyi gözetliyordu. Orkestra arka
merdivenlerden yukarı çıktı. Michael geleneksel dua için onlara katıldı.
Şov tüm çılgınlığı ve heyecanıyla başladı.Bunu yıllardır yapıyorduk.Bir sonraki değişikliği
hazırladıktan sonra ben de sahne arkasından izliyordum.
Her şey mükemmel gidiyordu.... potpuri...Beat It...Black or White & Slash... Billie Jean.
Earth Song için sahne doldurulmaya başlandı,şarkı başladı ve daha sonra Kore’de yapılan
köprü göründü, Çocuklar ve yetişkinler yavaş yavaş sahneyi doldurmaya başladı.
Şarkı kurgulanıyordu. Köprü destek aldığı noktadan daha da yukarı kalkarken Michael köprü
üzerinde uçuyor,dönüyor,ayaklarınla tepiniyor, eğilip bükülüyordu. Duman,
patlamalarla,gözlerimiz ve kulaklarımız topa tutuldu.Köprü yükselmeye devam etti ve
yükseldi fakat provaların ve son şovun aksine en tepede durmadı. Bunun yerine hız kazanarak
ve sarsılarak aşağıya doğru düştü.Michael’ın gözleri açılmıştı ve parmaklarıyla sıkı sıkı
tutunmuştu,hala şarkı söylüyordu, Çığlık atmaya başladım fakat kendi sesimi o seyirci ve
müzik arasında duyamadım bile. Sahnenin önünde köprünün beton zemine hızlıca
çakılmasından sonra dehşet içinde sahne arkasından dışarı koşmaya başladım.Koruma
performansı mahvedeceğimi düşünerek beni kavradı ve engel oldu.
Sahne arkasında,ağlamalar ve çığlıklar vardı,yalnızca ekip ve diğer müzisyenler bir şeylerin
vahim derece kötü olduğunu biliyordu.Seyrettiğimiz noktadan, köprüyle beraber sahnenin
önüne düşen Michael’ı görüş açısını kaybetmiştik.Kafası karışık bir güvenlik görevlisinin
güçlü kollarındayken kalbim durdu. Herkes için şov devam etmiş olsa bile, zaman benim için
durmuştu.Michael’ın böyle bir düşüşten sonra nasıl hayatta kalabildiğini hayal edemiyordum.
Ama yavaş yavaş,sonsuzluk gibi görünen şeyden sonra,müzik ve alkış devam etti, Sahnenin
tabanına bir kolun ulaştığını gördüm,daha sonra uzun zayıf bir bacak, diğer kol,diğer bacak.
Yukardaydı,sahnenin ortasında.Earth Song’un sonunu tamamlıyordu! Ağzım bir müddet açık
kaldı.
Sersemlemiş bir halde bakarak, sahneden bizim bulunduğumuz tarafa yöneldi..
"Michael, Otur...."
"Hayır!" (ısrar ediyordu)
"Güvenlik , Lütfen onu hastaneye götürün!" (yalvarıyordum)
"Hayır!” mikrofonu kaptı ve sahneye son şarkısını söylemek için koştu "You Are Not Alone".
Şahit olduğum şeye inanamıyordum.Şarkıyı bitirdi, son kez eğildi ve tekrar soyunma odasına
geri döndü ve sonra... yere yığıldı, Koruma onu acilen Münih’te bir hastaneye götürdü.
Orkestra üyeleri,dansçılar,Slash ve ekip tümü şoktaydı ve şaşkındı. at what we had witnessed
wrapped up the show with prayers in our hearts.
Otele birkez daha geri döndük. Durumunun nasıl olduğunu öğrenmek için telefon görüşmeleri
yapmaya başladım. Kırılan bir yerinin olmadığını öğrendim.Fakat kötü bir şekilde
yaralanmıştı ve sırtı çok kötü kasılmıştı.Bir mucize olmuştu.
Ertesi gün fotoğraf çekimleri için Paris’e gitmek üzere Münih’ten ayrıldık. Daha iyiydi,
“Neden devam ettin? Bunu yapabildiğine inanamıyorum” dedim.
“Turkle’ı bilirsin(bir tür kaplumbağa), kafamda düşündüğüm tek şey, “Michael, seyirciyi
hayal kırıklığına uğratma!” diyen babamın sesiydi.”
Çeviri; mgozdil
www.mjturkfan.com
“Öldüğünü düşünmüştüm”
“Michael Jackson bir yardım konseri sırasında düştü”
27 Haziran 1999’da Münih Olimpiyat Stadı’nda, Michael Jackson şarkı söylerken üstünde
bulunduğu köprü yıkıldı ve yaklaşık 50 metreden yere düştü. Düzenlediği Michael ve
arkadaşları yardım konseri için inşa edilen “Bridge of No Return”--“Geri dönüşü olmayan
Köprü” mülteci çocukları simgeliyordu. Köprünün Jacskon’ın performansı sırasında açılması
gerekiyordu fakat beklenenden çok erken ayrıldı ve Michael çevre bilincinin üzerinde duran
şarkısı “Earth Song”’u söylerken, köprünün orta bölümü sahne çukurunun içine düştü.
Kendine özgü cesaretiyle Jackson, beklenmedik kazayı geçiştirdi ve 62,000 hayranına
performansını sunmaya devam etti.Gösteriden sonra birkaç sıyrık ve küçük yanık şikayetiyle,
Münih’te bir hastaneye götürüldü.Jackson’ın talihsizliğine rağmen,geliri Nelson Mandela
Çocuk Fonu, Kızıl Haç ve UNESCO bağışlanacak olan sekiz saatlik yardım konserinde 1.6
milyon dolar toplandı.
Olayla ilgili Jackson’ın makyözü Karen Faye tarafından yazılan makale:
Öldüğünü düşünmüştüm by Karen Faye
Michael , Uluslararası Kızıl Haç, Nelson Mandela Çocuk Fonu ve UNESCO yararına iki
yardım konseri afişi hazırlattı. “MICHAEL JACKSON AND FRIENDS”- “Michael Jackson
ve Arkadaşları”
Listedeki müzisyenler ve beraberindekilerle ilk konserin düzenlendiği Seul’den Münih’e
kiralanmış bir uçakla uçtuk. Mükemmel bir uçuştu,çünkü zamanımızın çoğunu herkesle
tanışarak geçirdik.Dünya’nın her yerinden müzisyenler bulunuyordu.
27 Haziran 1999’da öğleden sonra Michael’ın akşamki şovunu hazırlamak için Münih
Olimpiyat Stadyumu’na vardık.Michael ikindiye doğru Andrea Bocelli’yi tanıttı.Güneş
batıyordu.Karanlık alanın tüm havasını değiştirdi.Sıcak bir yaz akşamıydı.Kalabalık,tüm gün
diğer müzisyenler tarafından verilen performanslarla oldukça eğlenmişti: Luther
Vandross,The Kelly Brothers,Ringo Starr...fakat seyirci Michael’ı bekliyor
görünüyordu.Heyecan giderek katlanıyordu.
Michael Jackson, Michael Bush ve ben son dakikaları soyunma odasında bazı detaylar
üzerinde tartışarak geçirdik.Uzun bir kontrol listesi:Mikrofonlar,kablolar,gardolap
değişiklikleri,havlular,şarkı listeleri, buz, gatorade, fanlar, gres boyaları, pudra.Işık yoğunluğu
düşürülürken, Michael ısınma amaçlı gerinme hareketleri yaptı.
Kalabalığın bizden neler beklediğini önceden sezebiliyordum. Michael’ın görünmesi bile
kalabalıkta heyecan yarattı.Perdenin arkasından seyirciyi gözetliyordu. Orkestra arka
merdivenlerden yukarı çıktı. Michael geleneksel dua için onlara katıldı.
Şov tüm çılgınlığı ve heyecanıyla başladı.Bunu yıllardır yapıyorduk.Bir sonraki değişikliği
hazırladıktan sonra ben de sahne arkasından izliyordum.
Her şey mükemmel gidiyordu.... potpuri...Beat It...Black or White & Slash... Billie Jean.
Earth Song için sahne doldurulmaya başlandı,şarkı başladı ve daha sonra Kore’de yapılan
köprü göründü, Çocuklar ve yetişkinler yavaş yavaş sahneyi doldurmaya başladı.
Şarkı kurgulanıyordu. Köprü destek aldığı noktadan daha da yukarı kalkarken Michael köprü
üzerinde uçuyor,dönüyor,ayaklarınla tepiniyor, eğilip bükülüyordu. Duman,
patlamalarla,gözlerimiz ve kulaklarımız topa tutuldu.Köprü yükselmeye devam etti ve
yükseldi fakat provaların ve son şovun aksine en tepede durmadı. Bunun yerine hız kazanarak
ve sarsılarak aşağıya doğru düştü.Michael’ın gözleri açılmıştı ve parmaklarıyla sıkı sıkı
tutunmuştu,hala şarkı söylüyordu, Çığlık atmaya başladım fakat kendi sesimi o seyirci ve
müzik arasında duyamadım bile. Sahnenin önünde köprünün beton zemine hızlıca
çakılmasından sonra dehşet içinde sahne arkasından dışarı koşmaya başladım.Koruma
performansı mahvedeceğimi düşünerek beni kavradı ve engel oldu.
Sahne arkasında,ağlamalar ve çığlıklar vardı,yalnızca ekip ve diğer müzisyenler bir şeylerin
vahim derece kötü olduğunu biliyordu.Seyrettiğimiz noktadan, köprüyle beraber sahnenin
önüne düşen Michael’ı görüş açısını kaybetmiştik.Kafası karışık bir güvenlik görevlisinin
güçlü kollarındayken kalbim durdu. Herkes için şov devam etmiş olsa bile, zaman benim için
durmuştu.Michael’ın böyle bir düşüşten sonra nasıl hayatta kalabildiğini hayal edemiyordum.
Ama yavaş yavaş,sonsuzluk gibi görünen şeyden sonra,müzik ve alkış devam etti, Sahnenin
tabanına bir kolun ulaştığını gördüm,daha sonra uzun zayıf bir bacak, diğer kol,diğer bacak.
Yukardaydı,sahnenin ortasında.Earth Song’un sonunu tamamlıyordu! Ağzım bir müddet açık
kaldı.
Sersemlemiş bir halde bakarak, sahneden bizim bulunduğumuz tarafa yöneldi..
"Michael, Otur...."
"Hayır!" (ısrar ediyordu)
"Güvenlik , Lütfen onu hastaneye götürün!" (yalvarıyordum)
"Hayır!” mikrofonu kaptı ve sahneye son şarkısını söylemek için koştu "You Are Not Alone".
Şahit olduğum şeye inanamıyordum.Şarkıyı bitirdi, son kez eğildi ve tekrar soyunma odasına
geri döndü ve sonra... yere yığıldı, Koruma onu acilen Münih’te bir hastaneye götürdü.
Orkestra üyeleri,dansçılar,Slash ve ekip tümü şoktaydı ve şaşkındı. at what we had witnessed
wrapped up the show with prayers in our hearts.
Otele birkez daha geri döndük. Durumunun nasıl olduğunu öğrenmek için telefon görüşmeleri
yapmaya başladım. Kırılan bir yerinin olmadığını öğrendim.Fakat kötü bir şekilde
yaralanmıştı ve sırtı çok kötü kasılmıştı.Bir mucize olmuştu.
Ertesi gün fotoğraf çekimleri için Paris’e gitmek üzere Münih’ten ayrıldık. Daha iyiydi,
“Neden devam ettin? Bunu yapabildiğine inanamıyorum” dedim.
“Turkle’ı bilirsin(bir tür kaplumbağa), kafamda düşündüğüm tek şey, “Michael, seyirciyi
hayal kırıklığına uğratma!” diyen babamın sesiydi.”
Çeviri; mgozdil
www.mjturkfan.com
